Links van ons glinstert de turquoise Adriatische zee in de zon. Rechts liggen de groene heuvels van de Abruzzen, met voor ons de besneeuwde toppen van het Gran Sasso d’Italia-massief. We zijn onderweg naar La Bussola, met nog ruim 250 kilometer voor de boeg. Op zich niet zo bijzonder, maar we rijden nu in een grote witte bestelbus, met daarin onze volledige huisraad. De vinkjes, zeg maar gerust vinken, volgen elkaar nu snel op.
Na bijna een jaar van plannen maken en besluiten is het nu dan echt zo ver. Het moment dat je nog wakker zou kunnen worden uit de emigratiedroom is gepasseerd. Het huis is verkocht, het pensioen is toegekend, het ontslag is genomen. Er worden al afscheidsborrels gepland, van onze lieve buren in het mooiste en fijnste straatje in ons kustdorp kregen we al een prachtig én uniek aandenken.
Ondertussen zijn we nog druk bezig met allerlei stukjes van de emigratiepuzzel op de goede plek te leggen. Nederland en Italië behoren tot dezelfde Europese Unie, maar dat feit is nog niet doorgedrongen bij de verzekeraars. Uitschrijven uit Nederland betekent ook per direct het stopzetten van enkele essentiële verzekeringen. De autoverzekering bijvoorbeeld, houdt meteen op. Onverzekerd naar Italië rijden is uiteraard geen optie, dus hier moet het puzzelstukje ‘overlap autoverzekering’ worden gelegd.
Het eerste puzzelstukje dat we vonden, is officieel niet toegestaan. Gelukkig vonden we een ander stukje dat beter paste en konden we het eerste stukje aan de kant schuiven. Het is mogelijk om je vijf dagen eerder dan je daadwerkelijke vertrek uit te schrijven uit Nederland. In die vijf dagen kunnen we verzekerd en al naar ons nieuwe domicilie rijden. Om van daaruit bij een NRI-gemeente de officiële akte van uitschrijving op te vragen.
Daarmee is echter nog niet het puzzelstukje gelegd dat gaat over de periode tussen een Nederlands en een Italiaans kenteken. We hebben daar ideeën over, maar daarover een volgende keer meer.