Het is vinkjesseizoen. Nee, niet het seizoen van de vogeltjes, maar het seizoen van afvinken van de eindeloze rij lijstjes. Lijstjes met dingen die we op moeten zeggen. Lijstjes voor de adreswijzigingen. Lijstjes met acties die we moeten doen om resident te worden. Lijstjes voor de uittreksels en andere papieren die we daar nodig hebben. We hebben inmiddels een eindeloze lijst met lijstjes.
Toen we net besloten hadden om te gaan verhuizen naar La Bussola, maakten we vooral lijstjes. De facebookgroepen over emigreren, over verhuizen naar Italië hebben enorm geholpen bij die klus. Daar heb ik veel vragen gevonden, en natuurlijk ook antwoorden en ‘work arounds’. Ook de Rijksoverheid en de belastingdienst komen met nuttige informatie. Tegelijkertijd komt achter veel antwoorden weer een nieuw en soms onverwacht lijstje met acties tevoorschijn.
We zijn nog niet geëmigreerd, maar als er een ding duidelijk is, is dat je alles pas weet als het achter de rug is. En dan nog verschilt het per regio, per provincie, per gemeente zelfs, hoe je de zaken moet regelen.
De grootste vinken hebben we de afgelopen periode al gezet: pensioen aangevraagd, huis verkocht, ontslag genomen. Ook een andere, niet onbelangrijke actie kunnen we afvinken: een tijdelijke woning voor het laatste kwartaal in ons kustdorp. En ook dat brengt weer nieuwe vinken met zich mee.
Vinken in de vorm van adreswijzigingen en opzeggingen. En ook al een beetje afscheid nemen, al doen we toch ook nog een beetje alsof er niets veranderd. Maar er verandert wél heel veel en dat duurt ook niet zo heel lang meer. Dat brengt naast de vele vinken die we zetten soms ook de nodige vlinders met zich mee. Daarmee bedoel ik natuurlijk die vlinders in je buik. Het vinkjes- en vlinderskwartaal: dat is ons laatste Nederlandse kwartaal.